فرازی از وصیت نامه شهید شهاب خالصی :

ای مولا مرا ببخش چون نتوانستم بنده ی خوبی برای تو باشم . یک عمر در گناه به سر بردم ای خدا در شب اول قبر ترحم بحالم کن و مرا ببخش ای خدا در آن لحظه حسین (ع)را به فریادم رسان من بنده ضعیف تو هستم خدایا تر ا به حق فاطمه زهرا به آن صورت سیلی خورده اش و به آن پهلوی شکسته اش و به محسن سقط شده اش مرا ببخش خدایا معبودا گواهی و شاهدی و خود می بینی که چه بر ما می گذرد روزها و شبها پر از خاطره های فراموش نشدنی است روزها وشبها پر از خاطره هایی است که انسان وقتی فردا  یاد آن روز ها را می کند دلش آماده گریستن می شود و می خواهد گریه کند روزها پراز حماسه آفرینی های بچه ها و رزم بی امان علیه کفر و شبها عبادت و خود سازی . خدایا یاد گذشته ها ما را در غم اندوه یاران می برد که تنهایمان گذاشته و بسوی تو آمدند خدایا رفیقان ما بهترین موجودات تو در این زمین خاکی و دنیای فانی بودند خدایا آنها می دانستند که اگر شهید می شوند نه تنها نمرده اند بلکه راهی به سوی جایی یافته اند که تنها عبادت تو را می کنند بار الها دنیا برای ما سخت است به ما توفیقی عطا کن که دراین دنیای فانی تنها تورا عبادت کنیم خدایا بار الها برادرانم و دوستانم همه به سوی تو پرواز کرده اند و من مانده ام تنها با کوله باری از گناه خدایا من با این همه گناه شرمنده ام و در درگاه تو آبرویی ندارم خدایا مرا ازاین آلودگی ها نجات بده و مرا به طرف خودت بخوان و یک لحظه مرا به خودم وا مگذار و لیاقت این فیض عظیم عظما یعنی شهادت را به من عطا فرما

 

+نوشته شـــده در پنج شنبه 1 تير 1391برچسب:سعید افسری,
ساعــت16:29 تــوسط سعید افسری |